A) Profil grupy
Nazwa: Południowi Baptyści.
Założyciel: Wiele kongregacji baptystów w południowych USA zjednoczyło się w 1845 roku, żeby sformować Konwent Południowych Baptystów — \"Southern Baptist Convention\" (SBC).
Data narodzin: 8 maja, 1845 roku.
Miejsce narodzin: Augusta, stan Georgia.
Rok założycielski: 1845.
Święte i szanowane teksty: \"Biblia\".
Rozmiar grupy: około 15,5 miliona osób — prawie 40 tysięcy kongregacji.
B) Bieżące tematy i kontrowersje.
Południowi Baptyści są postrzegani jako fundamentaliści przez osoby spoza ich wiary. Od końcowych lat 70tych XX wieku,
podzielili się oni na dwie grupy: fundamentalistów i umiarkowanych (tych przeciw fundamentalistom).
Doktrynalnie nie różnili się tak bardzo, jednak te różnice wystarczyły, żeby spowodować wielki konflikt, który nawet dziś grozi schizmą, która może podzielić największy odłam protestantyzmu w USA na dwie części!
Największym konfliktem wśród tych dwóch grup była sprawa biblijnego autorytetu. Obie strony uważały \"Biblię\" za centralny autorytet w życiu jednostki, jednak fundamentaliści uważali historię i nauczanie religijne za nie posiadające błędu, natomiast \"umiarkowani\" uważali, że wyłącznie religijne prawdy nie posiadają błędów.
Obie strony kłócą się także w sprawie autorytetu pastorów. Fundamentaliści wierzą w schemat autorytetu, w którym pastor rządzi kościołem, a mąż żoną. Z powodu tej
hierarchii, fundamentaliści uważają, że nie można powołać kobiety na pastora, natomiast umiarkowani twierdzą, że kobieta może być pastorem.
Obie strony mają również inne poglądy na sprawy społeczne i polityczne. Fundamentaliści byli przeciwni takim kwestiom jak homoseksualizm, aborcja i Poprawka Równych Praw.
Umiarkowani nie mogli wypracować jednolitego stanowiska w tych kwestiach.
Konflikty ideoweo-religijne poprzedzała książka i doktrynalna różnica, która w związku z nią wybuchła — książka profesora Ralph`a Elliott`a, wydana w 1961 roku. Elliott twierdził — co było nie do pomyślenia ;) — że Księga Genesis nie może być brana dosłownie ...
Konserwatywni Baptyści wierzą, że każde słowo w \"Biblii\" zawiera prawdę i powinno być brane dosłownie, książka Elliott`a wywołała więc duże kontrowersje. Napięcia zwiększały się i rosły w latach 70tych XX wieku, jednak w tym czasie fundamentaliści nie kontrolowali głównych struktur biurokratycznych \"SBC\" i z tego powodu byli mniejszością.
W późnych latach 70tych, fundamentalista, Paul Pressler, świecki baptysta i znany sędzia w Houston, sądził, że znalazł sposób na to jak można odebrać władzę w \"SBC\" frakcji umiarkowanych. Podzielił się swoimi poglądami w tym względzie z Paaige Patterson`em, młodym prezydentem organizacji młodzieżowej baptystów — który zgodził się rozpocząć razem z sędzią krucjatę, która miała doprowadzić do wygranej fundamentalizmu w \"SBC\".
Ich wysiłki i działania zmieniły ruch fundamentalistów z lojalnej opozycji w ruch skoncentrowany na przejęcie władzy i stanowisk kierowniczych \"SBC\" — tak
aby to ich idee stały się programem \"SBC\".
Najbardziej elementarną kwestią było to, aby mogli rokrocznie wybierać prezydenta Konwentu (SBC). Robiąc to mogli zyskać kontrolę nad stanowiskami zatrudniającymi i dającymi nominacje, kontrolować zarządy i agencje \"SBC\" i wywierać wpływ na idee i wiarę Baptystów.
W końcowych latach 70tych, Pressler i Patterson wyznaczyli rok 1979 jako ten w którym mieli odnieść zwycięstwo, które da wygraną fundamentalistom. W latach przed tym zebraniem Konwentu w 1979 roku, fundamentaliści zaczęli organizować kampanię mającą im dać zwycięstwo i fotel prezydenta. Ponieważ członkowie tego corocznego Konwentu wybierali prezydenta głosując, fundamentaliści szukali innych fundamentalistów, żeby poparli wspólnego kandydata i odnieśli wspólne zwycięstwo. Fundamentaliści zgromadzili na Konwencie więcej sympatyków niż było sympatyków umiarkowanych i w ten sposób fundamentalista Adrian Rogers został prezydentem w 1979 roku. Był to sygnał przejęcia władzy przez fundamentalistów i od tego czasu umiarkowani nigdy nie zbliżyli się
do niej na tyle, żeby pokonać kandydatów fundamentalistów.
W wyniku planowej i bezwzględnej polityki, po 10 kolejnych latach \"SBC\" znalazła się pod całkowitą kontrolą fundamentalistów. Mogli oni kontrolując władzę mianować swoich ludzi na dowolne stanowiska i przeprowadzać zmiany, których pragnęli.
Kiedy fundamentaliści szybko przejmowali kontrolę nad \"SBC\" zaczęli również wprowadzać zmiany, które mieli w programach. W roku 1984, uchwalono rezolucję na Konwencie w Kansas City, która wykluczyła kobiety z ról pastorów ... ponieważ to kobieta jest winna upadku ludzkości w Raju! W 1985 roku, po latach zatrudniania swoich ludzi, fundamentaliści, mieli pełną kontrolę w zarządach \"SBC\" — na wysokich stanowiskach byli wyłącznie ludzie, którzy wierzyli w bezbłędność \"Biblii\". W roku
1982 fundamentaliści odnieśli sukces w uchwaleniu rezolucji, która wspierała zakaz aborcji i ustanowienie \"dobrowolnych\" modlitw w szkołach. Przez lata
umiarkowani cały czas walczyli z fundamentalistami — bezskutecznie
Fundamentaliści kontrolowali więc praktycznie każdą decyzję \"SBC\" i ich decyzje w latach 90tych XX wieku pokazały to w sposób
bardzo wyraźny. W 1992 roku dwa kościoły zostały wyrzucone z \"Southern Baptist Convention\". Jeden za zatrudnienie pastora-geja, a drugi za udzielenie ślubu i błogosławieństwa dwóm gejom.
Fundamentaliści zapoczątkowali znaczną liczbę \"taktycznych programów\", które nadal prowadzą do wewnętrznych konfliktów i utrzymują \"SBC\" w zainteresowaniu kultury masowej. Jednym
elementem był bojkot ... koncernu `Walt Disney` w 1997 roku. Był to protest przeciw tak zwanej anty-rodzinnej i anty-chrześcijańskiej polityce koncernu. \"SBC\" sprzeciwiało się Disney`owi, który wspierał partnerów tej samej płci i organizował \"Dni dla gejów\", gdzie partnerzy tej samej płci mogli przychodzić do parków rozrywki i celebrować otwarcie.
Inna kontrowersja narosła w końcowych latach ubiegłego wieku, kiedy Południowi Baptyści, wybierając na swe spotkanie Salt Lake City, zdenerwowali Kościół LDS (Mormonów) — prowadząc agresywny program nawracania wśród Mormonów, przed i w czasie konwencji.
Przez bardzo wiele lat wydawało się, że nastąpi schizma lub rozłam w
\"SBC\". Już w roku 1987 niektórzy umiarkowani, rozczarowani przez ich niemożność powstrzymania przejęcia władzy przez fundamentalistów — założyli \"Southern Baptist Alliance\". \"SBA\", sformowana z celem, żeby być grupą opozycji wewnątrz organizacji, przyciągnęła znaczącą liczbę zwolenników. Istnieją projekty utworzenia osobnego odłamu chrześcijaństwa, jednak nie wiadomo na razie czy te plany się spełnią — być może nigdy nie będzie rozłamu w \"SBC\".
W 1997 roku, największa konwencja stanowa, Generalna Konwencja Baptystów Teksasu, oderwała się od \"SBC\". To sprawiło, że opinia publiczna uznała, że schizma w \"SBC\" jest bliższa niż ktokolwiek mógł sądzić. W 1999 roku, Paige Patterson został wybrany prezydentem \"SBC\" i być może żeby spowodować odejście dysydentów, przewidział publicznie, że nastąpi rozłam w \"SBC\".
Mimo tego, schizma w \"SBC\" wydaje się praktycznie niemożliwa. Głównym powodem tego stanu rzeczy jest wysoki stopień autonomii który posiada każda lokalna kongregacja. Poszczególni lokalni kapłani i ich kościoły — mogą nie akceptować kierunku, który obrała centrala \"SBC\" — jednakże to co dzieje się na poziomie krajowym praktycznie nie ma znaczenia dla pojedynczych kościołów. Z tego powodu, jeśli kościoły uważają, że Konwent nie ma dla nich większego znaczenia nie ma
problemów, żeby go opuścić.
W końcowych latach 80tych XX wieku, Nany Ammerman, znakomita badaczka Południowych Baptystów przeprowadziła studium i
stwierdziła, że większość kościołów nie zanotowała większych zmian mimo przejęcia władzy na poziomie krajowym przez fundamentalistów.
Jeżeli obecnie ludzie ciągle czują, że oni i ich kościół są autonomiczne i wolne od mocnego nacisku Konwentu narodowego — schizma praktycznie nie ma szans wystąpić.